Stanisława Wysocka
Stanisława Wysocka urodziła się 13 kwietnia 1928 roku w Warszawie w rodzinie Heleny i Stanisława Wojcieszków, jako młodsza siostra Jadwigi (ur. 1922). Jej ojciec zmarł, gdy miała niespełna dwa lata. Matka przy wsparciu swojej najbliższej rodziny zajęła się wychowaniem dwóch córek.. Podejmowała każdą pracę, by utrzymać rodzinę.
Stanisława Wysocka wraz z siostrą i matką mieszkały na Mokotowie przy ulicy Belgijskiej Kiedy Stanisława Wysocka miała pięć lat, matka zapisała ją do ochronki (odpowiednik dzisiejszego przedszkola), prowadzonej przez siostry zakonne przy ulicy Racławickiej. W wieku siedmiu lat rozpoczęła edukację w Szkole Powszechnej na ulicy Kazimierzowskiej.
Wojna zastała Stanisławę Wysocką w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej matka posłała ją do szkoły zawodowej mieszczącej się w tym samym budynku co Szkoła Powszechna. Tam kontynuowała naukę, ucząc się rękodzieła.
Po dwóch latach, na skutek wybuchu Powstania Warszawskiego Stanisława Wysocka była zmuszona przerwać naukę w szkole zawodowej. W wieku szesnastu lat wstąpiła do Narodowych Sił Zbrojnych. Następnie pod pseudonimem „Wojtek” zaciągnęła się do Wojskowej Służby Kobiecej „Baszta” Mokotów. W sierpniu 1944 na ulicy Wiktorskiej rozpoczęła pracę przy produkcji baterii dla wojska. 27 września nastąpiła kapitulacja Mokotowa. Stanisławie Wysockiej i jej matce udało się uniknąć wywiezienia do obozu koncentracyjnego. Uciekły do wujka Stanisławy mieszkającego we Włochach. Tam ukrywały się przed wojskami niemieckimi. Po jakimś czasie zdecydowały się na powrót do Warszawy.
Ponieważ mieszkanie przy ulicy Belgijskiej zostało zrównane z ziemią matka ze swoją młodszą córką zatrzymały się u rodziny na ulicy Idzikowskiego. Stanisława Wysocka, by pomóc matce zatrudniła się jako sprzątaczka w firmie przy ulicy Puławskiej. Tam poznała żołnierza ludowego Wojska Polskiego Jana Wysockiego, który 19 czerwca 1946 został jej mężem. Następnie Stanisława Wysocka rozpoczęła pracę na stanowisku telefonistki w centrali telefonicznej mieszczącej się w budynku przy al. Ujazdowskich. 23 sierpnia 1946 roku na skutek donosu została aresztowana pod zarzutem uczestnictwa w Powstaniu Warszawskim. Po dwóch tygodniach została wypuszczona na wolność, z nakazem meldowania się raz w tygodniu w Komendzie Głównej Policji.
W 1947 roku urodził się pierwszy syn państwa Wysockich. Po jakimś czasie rodzina Wysockich przeprowadziła się do większego mieszkania przy ulicy Bartosiewicza. W 1949 roku Stanisława Wysocka rozpoczęła pracę w Komendzie Głównej „Służba Polsce”. W 1951 roku urodził się drugi syn, który po niespełna dwóch miesiącach umarł. W 1952 Stanisława Wysocka urodziła trzeciego syna. Wraz z rodziną przeprowadziła się wkrótce do mieszkania na ulicy Gałczyńskiego. Odeszła w listopadzie 2017 r.
Oto kilka fragmentów wspomnień pani Stanisławy Wysockiej:
Fragment 1: Wspomnienia z uroczystości pogrzebowej marszałka Józefa Piłsudskiego, 1935.
Fragment 2: Wybuch wojny (masowe niszczenie budynków w Warszawie, praca w okopach, naloty, bombardowania, wkroczenie wojsk niemieckich do Warszawy).
Fragment 3: Widok Warszawy zrównanej z ziemią, październik 1944.
Seniorkę nagrała: Agata Zalewska