Europejski Dzień Solidarności Międzypokoleniowej, ustanowiony przez Unię Europejską w 2011 roku, obchodzony jest 29 kwietnia.

Ta kartka w kalendarzu ma przypominać o budowaniu porozumienia międzypokoleniowego i trosce o osoby starsze. Warto jednak pamiętać, że pomoc nie może ograniczać się tylko do zaspokajania potrzeb socjalnych seniorów. Równie ważna jest dla nich potrzeba pełnego udziału w życiu społecznym czy potrzeba budowania relacji.

Wolontariat towarzyszący to główne działanie Stowarzyszenia mali bracia Ubogich. Co ciekawe, czasami nasi wolontariusze z zaskoczeniem odkrywają, jak wiele zyskują w relacji z seniorem. Obie strony są więc obdarowane, choć wydawałoby się, że to wyłącznie wolontariusz będzie tym, który daje swój czas, obecność, zaangażowanie. – mówi Joanna Mielczarek, dyrektor mbU.

Solidarność międzypokoleniowa to zatem również wymiana międzypokoleniowa. Wymiana wiedzy, doświadczeń, sposobów patrzenia na świat.

Zważając jednak na to, że według prognoz w 2050 roku osoby starsze będą stanowić około 40% społeczeństwa, z czasem okaże się, że podejmowane do tej pory inicjatywy na rzecz seniorów nie są wystarczające. Dlatego na forum ONZ działa Grupa Robocza ds. Starzenia się, która dyskutuje nad potrzebą opracowania nowej konwencji o prawach osób starszych. Anna Chabiera, która uczestniczyła w posiedzeniu tej Grupy jako przedstawicielka Rzecznika Praw Obywatelskich, mówi o planach na wzmocnienie praw seniorów:
Rozpoczynając prace nad nagłośnieniem debaty o potrzebie konwencji ukuliśmy hasło „za starość waszą i naszą” – co jest według mnie kwintesencją solidarności międzypokoleniowej. Bo starość nie dotyczy tylko osób, które teraz są w wieku senioralnym, ale również ludzi obecnie młodych, którzy też za jakiś czas staną się seniorami. Nowa konwencja wprowadziłaby jakość opartą o prawa człowieka. Nie chodzi jedynie o dobroczynność, ale i o to aby zapewnić przestrzeganie praw seniorów, którzy często nie są w stanie samodzielnie o to zadbać. Celem jest, by osoby starsze mogły w pełni doświadczać prawa do godności, do uczestnictwa w życiu społecznym, do edukacji czy do opieki długoterminowej. Obecnie nie ma instrumentu prawnego na poziomie prawa międzynarodowego, który by zbierał prawa osób starszych, tak jak jest to w przypadku konwencji o prawach osób niepełnosprawnych czy konwencji o prawach dziecka. Konwencja o prawach osób starszych ma być kompasem dla państwa, jakie działania należy podjąć w najbliższych latach.

Dzięki pracom Grupy Roboczej ONZ ds. Starzenia się mogą nastąpić realne zmiany dla funkcjonowania społeczeństwa z zakresie ochrony praw osób starszych.